«ԸՆԿՆԵԼԻՍ ԲԱՐՁՈՒՆՔ Է ՊԵՏՔ…»

«ԸՆԿՆԵԼԻՍ ԲԱՐՁՈՒՆՔ Է ՊԵՏՔ…» Անցյալ դարի 60-ականներին համալսարանի գրական ստուդիայի սաներիս բանաստեղծությունները հերթով կախվում էին բանասիրականի միջանցքում հատուկ հարմարեցված վահանակի մեջ (լուսանկարով): Ուսանողները, դասախոսները խմբվում էին դեմը, դատողություններ անում, այն ժամանակ համացանց կամ ֆեյսբուք չկար, բայց դա չէր խանգարում, որ պոետների համբավը լույսի արագությամբ տարածվեր համալսարանով մեկ, հասներ «Պապլավոկ»-յան թրատող լեզուներին: Հերթը հասավ ինձ: Քննարկման […]