ԽԵՂՃ ԲՆԱՊԱՀՊԱՆՆԵՐԻ ԱՂԱՎՆԻՆԵՐԸ
ԷԴՎԱՐԴ ՄԻԼԻՏՈՆՅԱՆ
ԽԵՂՃ ԲՆԱՊԱՀՊԱՆՆԵՐԻ ԱՂԱՎՆԻՆԵՐԸ
Ահա հանկարծակի ճանապարհին հայտնվեցին
Խեղճ բնապահպաններ,
Նրանք եկել են Լեռնային Ղարաբաղի անտառները նետված
ֆոսֆորառումբերից
Գոյացած մոխիրը քսեն իրենց
Բարեշնորհ դեմքերին ի նշան բողոքի,
Ընդդեմ ոչ բնասեր Ալիևի։
Բնապահպան կնոջ ձեռքերում աղունիկ է թրթռում։
Նրանք՝ Բաքվի բանտերից փախած բնապահպաններ,
Փակել են ճանապարհը՝
Հանկարծ թե արցախցիք դուրս չգան տներից
Եվ ընկնեն
Պատերազմում մասնագիտացած իրենց դիպուկահարների
կրակոցից։
Աղավնյակի ղունղունն է խլանում ծափերի տարափից։
Էս համառ արցախցիք չեն հասկանում՝
Բնապահպան, մորթե վերարկուներով
Բարետես կանանց ու զինվորական բնապաշտ
Տղամարդիկ եկել են
Աղտոտված, ռմբահարված, արյամբ շաղախված
Բնությունը փրկեն հենց իրենցից՝ արցախցիներից,
Խեղդելով սովի, ցրտի և հիվանդությունների մեջ։
Այդ պահին ելույթ ունեցող բնապաշտպանի
Ձեռքերը օդ նետեցին ճախրելու պատրաստ աղավնի,
Նա ճերմակ էր, սիրունիկ աչքերով…
Եվ հանկարծ քարի պես օդից ընկավ
Բարեսիրտ ձեռքերում խեղդված աղավնին։
Ահա այսպես քնքուշ թաթիկներում
Կանշնչանան բոլոր նրանք, ովքեր
Հոշոտում են օդը, ջուրը հողը,
Երկինքը։
Հասկացա՞ր, աշխարհ, քո հերթն էլ կգա։
